Voeg site toe aan favorieten

De zwangerschap

 

 

 

Kamp

Halverwege augustus gingen we met de groep van de musical op kamp. Het was druk, maar het lukte allemaal. Ik wist nog niet dat ik zwanger was, maar er groeide dus een klein mensje in mijn buik.

 

September

Eenmaal het september was en ik over tijd bleek te zijn werd het heel spannend. Wat doen ... wel een test, geen test... Ik probeerde zo lang mogelijk te wachten, maar kon het niet meer houden. Op 15 september deed ik de test. Louise zat aan tafel, Kris liep rond... Ik zag dat ik zwanger was en was in stilte door het dolle heen. Ik sprong, maar maakte geen geluid. Toen Kris binnenkwam deed ik of mijn neus bloedde en ik nog van niets wist. Hij vroeg of ik al iets wist. Ik zei dat hij het best zelf eens naar de test keek.

'Twee streepjes... Wat wil dat zeggen.' Toen hij het doorhad, waren we heel blij. Louise snapte amper wat er gebeurde. En toen reageerde Kris: 'Als het twee streepjes zijn, is dat dan een tweeling?' Haha, die humor van mijn manneke toch he!

 

Het verborgen houden was niet simpel, maar dat deden we wel tot we zekerheid hadden. Doordat ik zo lang borstvoeding had gegeven (tot net voor het kamp) was ik niet regelmatig. Normaal ging de kleine in eerste instantie voor eind mei zijn, maar bij een tweede controle bleek het halverwege mei te zijn.

 

Misselijkheid

Net zoals van Louise was ik misselijk. Vanaf maand 2 tot maand 4 moest ik tijdens de dag of nacht plots overgeven of had ik braakneigingen. Omdat ik nu wel wist hoe ik het op moest vangen, was het wel minder erg. (Bij Louise durfde ik niet te eten dan omdat ik me nog misselijker zou voelen, nu wist ik dat ik beter iets at.) Van maand 4 tot 5 was alles rustig, ook net als van Louke. Van Louise ben ik van maand 5 tot eind heel vaak misselijk geweest. Van deze kleine boele ben ik van maand 5 af dubbel zo misselijk geweest tot maand 6. Niet te doen! Veel meer en heviger, maar nu is het wel zo goed als gedaan. Ik merk wel dat ik 's avonds soms misselijk ben, maar eenmaal in slaap merk ik niets meer.

 

Bewegen, bewegen...

Louise was mijn eerste zwangerschap die doorging. Haar voelde ik vanaf rond 5,5 maanden. En dan nog was het niet superhard dat ze stampte. Maar deze kleine boele geeft van katoen. Al van 4.5 maand voel ik hem en sinds 6 maand stampt hij de ziel uit mijn lijf. Haha! Hij ziet het helemaal zitten om van zich te laten horen.

 

Juiste liging

De baby lag aan 5 maand juist, maar is terug gedraaid aan 6 maanden zit met zijn poep te duwen naar beneden. Hij kan gelukkig nog draaien... Hopen maar dat dit gebeurd!

 

Platte rust

Op het werk is het redelijk druk... veel oudercontacten en ik moet vaak van de ene school naar de andere hollen om alles gedaan te krijgen. Ik wil ook voor elke school me voor 100% blijven inzetten en dat voelde ik voor de krokus reeds. Mijn bloeddruk stond iets hoger, maar tijdens de vakantie (en wat rust) was die terug beter. Op het eind van de krokus werd Louise echter ziek (zie site Louise - 'hier ben ik'). Daardoor sliep ik 's nachts maar tot 2 uurtjes en dat was ook zo toen ik de maandag terug moest gaan werken.

Ik ging lesgeven in de Torretjes en voelde pijnlijke steken en harde buiken. Toen ik te voet van CLB naar de Torretjes ging (niet zo heel ver), moest ik 2 keer stoppen onderweg. Ook de dinsdag en woensdag was dit zo. Ik had gelukkig op woensdag (4/03/08) in de voormiddag iets vroeger gedaan (zo kon ik ook naar de kinderarts voor de resultaten van Louise) en ik had in de namiddag ook vrij genomen (had op maandag en dinsdag 2 keer tot na de uren oudercontact gehad, en nam die op). Ik besloot om eerst te rusten (Louise was bij mammie en pappie, dus ik kon rusten), maar de harde buiken en de pijnscheuten bleven.

Ik belde naar de gynaecoloog, maar die was afwezig (vakantie). Ik wachtte even, maar besloot dan maar naar de materniteit te bellen en zij raadden me aan om zo vlug mogelijk binnen te komen.

Ik regelde opvang voor Louise (want Kris was nog niet thuis, maar papa zag dat heel goed zitten) en ik ging binnen.

Na een drie kwartier aan de monitor zagen ze lichtjes op de monitor dat er twee harde buiken waren. Er waren er meer geweest, maar die had de monitor niet geregistreerd. De verpleegkundige had die wel gevoeld. Daarna moest ik naar de gynae van wacht (Servaes).

Ik vertelde haar dat het wat druk geweest was en dat ik vermoedde dat dit en het feit dat Louiseke ziek geweest was er wel mee te maken kon hebben. Ze keek dan maar even of ik opening had, maar alles was in orde.

Ook de hartslag van de baby, het vruchtwater en de navelstreng waren heel goed. Maar ... toen vroeg ze hoeveel Louise woog bij geboorte. Toen ik zei dat ze 4.5kg woog zei ze: 'Ja, het is ook weer een zware baby! En die zit met zijn poepje te drukken naar beneden in je bekken.'

Dat en het feit dat ik geen zittend gat heb, gaf tot gevolg dat ik harde buiken kreeg en pijnscheuten. Harde buiken mogen, maar ze mogen nu nog geen pijn doen. Ze raadde me aan een week te rusten. Mijn oren begonnen te tuiten... Hoe moest dat dan op het werk...

Ik sprak met haar af dat ik de dag erop (donderdag) een volledige dag rust nam (niet werken). De vrijdag was ik toch thuis en daarna kwam het weekend. Louise ging op donderdag toch naar de creche en op vrijdag ging mammie en pappie haar wel opvangen (hadden ze al gezegd). In het weekend was Kris dan thuis... Maandag zou ik weer proberen te werken en indien ik opnieuw pijn had en veel harde buiken, dan moest ik met mijn gynae contact opnemen.

Ze schreef me ook baarmoederontspanners voor, die de harde buiken tegengaan.

Op het einde zei ze dat ik goed bezig was, maar dat ik meer moest rusten en het rustiger aan moet doen. Nja, niet simpel voor mij, maar het moet voor deze kleine he! (Van Louise sprong ik aan 8 maand nog van het podium, maar zij zat dan ook heel hoog. Deze kleine zit al te duwen naar beneden).

 

Gewicht

Bij de zwangerschap van Louise ging mijn gewicht naar beneden in het begin en vanaf maand 5 ging mijn gewicht weer omhoog. De laatste weken ging het weer naar beneden, waardoor ik op een vermeerdering tijdens de zwangerschap kwam van 200gram (dus was maar 200gram verzwaard op eind zwangerschap). Bij gevolg was ik 9 kg afgevallen eenmaal zij er was.

(Nu ja, ik weeg ook genoeg zonder zwanger te zijn, dus was blij dat er niet te veel bijkwam.)

Bij deze zwangerschap begon het net zo. Ik vermagerde, maar aan maand 5 kwamen er plots 3 kg bij. De gynae zei dat ik me nog geen zorgen hoefde te maken, want ik zat nog maar 200gram boven startgewicht. De keer erop was ik nog eens 1 kg 400 bijgekomen, maar ook dit was normaal. We blijven volgen hoe het loopt ....

 

De laatste loodjes

Ondertussen zijn de laatste weken ingegaan. Nog 4 weken om presies te zijn. Mijn buik is al enorm dik. Ik ben in het totaal nu een vijf kilo aangekomen, dus dat valt mee. De baby weegt al heel wat en is verder heel gezond.

Hij ligt terug met zijn hoofdje naar beneden en trapt er lustig op los. Daardoor ben ik heel vaak misselijk en moet ik opnieuw weer meer overgeven.

Tijdens mijn bezoek bij de gynaecoloog sprak ik over het feit dat hij terug zwaar zou worden. De gynae zei dat hij er niets aan kon doen dat het een zware baby zou worden, maar dat hij wel wou spreken om te kijken om hem vroeger te laten afkomen. Het is dus even afwachten tot 30 april. Indien hij dan voldoende weegt, gezond is en alles in orde is, zal gekeken worden om een vroegere bevallingsdatum af te spreken. Tenzij ik natuurlijk ondertussen reeds zou bevallen. Ik hoop wel van niet, want als hij onder de 37 weken geboren wordt, moet hij hoe dan ook in de couveuse. Op 30 april ben ik bijna 38 weken, dus dan hoeft dat niet meer (tenzij er natuurlijk complicaties zijn zoals bij Louiseke).

We tellen alvast af, zorgen dat er zoveel mogelijk in orde is voor zijn komst...

 

Kleine man... nog even en je mag komen. We zijn zo goed als klaar voor jou!