Sinds de kerfstvakantie van 2010-2011 had ik al enkele pogingen ondernomen om Emiel zindelijk te krijgen. In de herfstvakantie begon het met het potje aan te bieden en hem op zijn potje, naast dat van Louise iedere avond even te zetten. Zonder veel succes, maar eerder als gewenning.

In de paasvakantie probeerde ik twee dagen om hem zonder luier te laten lopen... Ook geen succes... Hij snapte niet dat het plasje in het potje moest en dat er plots een natte broek was.

Begin de grote vakantie was de volgende poging aan de beurt. maar Emiel begon te krijsen als hij nog maar naar het potje werd gebracht... Even later werd ook duidelijk waarom... de windpokken kwamen twee dagen later door en de poging werd gestaakt. Er werd zelf even geen potje meer aangeboden s avonds, want hij werd iets te opstandig als hij er op moest.

20 augustus 2011, een prachtige zomerdag ... een van de weinige die we hadden in augustus 2011, maar Emiel liep in de namiddag zonder luier in zijn zwembroekje rond. Het leek me een goed idee om hem op het potje even te zetten. 'Plas maar Emieltje'... en daar kwam het plasje... Hij werd met veel complimentjes beloond... En die dag bleef de luier uit.

De dag erop was ook een goede dag... enkel de stoelgang lukte nog niet... en natuurlijk net toen we op uitstap waren, was het prijs... Papa had veel werk om het op te ruimen en mama om de billen van Emiel zuiver te krijgen.

En vanaf dan ging het beter en beter. De dag erop snapte hij dat ook de kaka in het potje moest en vanaf die dag geen luiers meer overdag. De eerste twee weten was er nog af en toe eens een natte broek, maar na een grote week, bleven die ook achterwege.

Proficiat Emieltje!

Ondertussen sliep Emiel overdag minder en minder. De korte middagdutjes besloten we ook achterwege te laten aangezien hij dan s avonds moeilijker insliep. En de korte middagdutjes waren ook altijd met droge luier! 's Nachts nog niet.

Tot halverwege september... Emiel krijste iedere nacht rond 1 uur dat hij moest plassen... We werden uit onze slaap gerukt en lieten hem verstaan dat hij in zijn luier mocht plassen... Maar 1 op de 2 keren was hij droog...

Eind september waren we de luier, in de drukte van het avondmoment, vergeten aan te doen. Om 1 uur 30 riep hij, krijste hij... helemaal over zijn toeren. Toen bleek dat hij geen luier aanhad, ging papa die aandoen... En vervolgens... ging hij weer slapen, zonder te plassen op het potje... Maar de morgen erop was zijn luier droog!

De nacht daarop had hij een luier aan, maar stond hij opnieuw op met een droge luier.

De besloten we om hem vervolgen die nacht zonder luier naar bedje te sturen, maar met een potje naast zijn bedje... En die morgen... Een propere Emiel, geen ongelukjes. Papa en mama hadden hem elk een keertje op het potje gezet, maar zonder resultaat. Enkel toen hij die nacht twee keer riep en we hem toen op het potje zetten, plaste hij wat.

Onze kleine man wordt groot!