Tegen het eind van de kerstvakantie, werd het hier spannend in huis... Eindelijk zou Emiel naar school mogen. Al zei hij, als je vroeg of hij naar de klas ging, 'neen'!

De eerste dag had de mama dan ook een vrije dag genomen om haar kleintje vroeg op te kunnen halen... Halverwege de dag kwam een mailtje aan... alles verliep super in de klas, zonder traantjes... Even opluchting.

En dan s avonds... een fiere Emiel stond daar te wachten. Geen traantjes, geen lastige dag... een superdag... en een hele flinke jongen in de klas.

De dagen erop waren (en zijn) ook zonder traantjes. Emiel gaat naar school, alsof hij het altijd al deed. Tijdens de speeltijd is er gelukkig grote zus Louise en dat maakt het (vooral de eerste dagen) beter en relaxeter voor de mama.

Het enigste nadeel van het naar klas gaan, is dat Emiel s nachts opnieuw in bed plast. Hij slaapt zo diep, dus zijn we, na enkele weken dan maar terug met de luier begonnen. Om de twee dagen een nat bed, is niet echt haalbaar voor mama.

En nog wat nieuwtjes op het liefdesfront! Emieltje heeft een vriendinnetje. Sofie, uit de klas van Louise, is de gelukkige (of is het omgekeerd)? De zoentjes zijn er al bij! Haha!

En verder blijkt dat hij nog steeds heel flink blijft in de klas, enkel tijdens de middagpauze, als hij bij Tante Carine mag eten, zou hij eens een droef jongetje durven zijn... Maar ja, hij moet even kijken of tante Carine net zo streng is tegen hem als bij de rest!

Super hoor Emieltje! We zijn trots op jou!