Voeg site toe aan favorieten

De zwangerschap

 

 

Tijdens de zwangerschap was het vaak heel lastig.

 

Het begon direct met misselijkheid, de hele zwangerschap door... op drie dagen na (toen dacht ik dat het over was, maar helaas pindakaas!).

Op 6 weken ging ik naar de gynae en alles bleek in orde, op 9 weken kreeg ik echter een heel zware bloeding. We dachten dat we ons kleintje kwijt waren. Maar alles bleek in orde. Omdat ik echter weeën had, moest ik rusten en medicatie nemen. Rusten met drie kleuters... niet evident!

 

Na een goede twee weken was het beter en kon ik weer, al was het iets ongeruster, rondlopen.

 

Aan 5 maand zag je eindelijk dat ik zwanger was. Tijdens de zwangerschap viel ik af. Op het eind van de zwangerschap was ik 900 gram onder mijn startgewicht.

 

Aan 7 maand kreeg ik last van mijn bloeddruk, twee keer getest op zwangerschapsvergiftiging... maar alles was ok. Wel op tijd gestopt om voldoende te kunnen rusten.

 

Ik voelde reeds dat het een zware baby zou zijn. En als ik het gewicht (geschatte) vergeleek met dat van de andere kindjes, bleek ik gelijk te hebben... Deze baby woog alvast een heel stukje meer.

 

Het geslacht wou ons boeleke eerst niet prijs geven. Aan 5 maand keek de gynae nog eens en zei: 'ik zie geen jongen'. Bij Louise en Marthe zei hij dat ook, maar toen zei hij er bij dat het daarom niet wil zeggen dat het een meisje zou zijn. Nu echter zei hij dat er heel heel heel veel kans was dat het geen jongen zou zijn bij de bevalling. We gingen er dus in stilte van uit dat het een meisje werd, al hielden we de mogelijkheid van een jongen in ons achterhoofd.

 

Ik dacht alvast dat het een jongen zou worden, aangezien ik dezelfde 'goestingetjes' had zoals bij Emiel.

 

Er waren, vooral op het einde, heel wat slapeloze nachten... Ik maakte me redelijk wat zorgen (en natuurlijk was ik ook heel vaak misselijk). We hopen op een gezonde baby en gingen hiervan uit, maar toch bekroop dat angst me soms...

 

Enkele keren kreeg ik een heel eind last van weeën... zou het spontaan beginnen...? Neen hoor! Ons boeleke bleef koppig zitten en wachtte tot ze MOEST komen.