Voeg site toe aan favorieten

Maandag 25 tot vrijdag 29 februari – Laatste dagen van papa thuis

Slapen en eten

Louise begint haar ritme nu goed te vinden. Ze slaapt meestal ’s nachts van half twaalf tot vijf à zes uur. Zo heb ik ook een goede nachtrust.
Overdag eet Louise om de 3 à 4 uur. Soms begint ze vroeger te zoeken naar eten (haar mondje doet dan de gekste bewegingen). Dan moet ik me inhouden om haar niet aan te leggen. Als ze lang huilt en hysterisch wordt, dan leg ik haar wel aan. Anders zit het gevaar erin dat ze zo boos wordt, dat ze met niets te troosten is.
’s Avonds eet ze nog steeds vlugger achter elkaar. Meestal zit er dan eens 2 uur tussen.

De navelstreng

Op maandagmiddag, als mammie even langskomt, geven we Louise een badje (weer erg tegen haar zin, want dat vindt ze niet zo fijn). Haar navelstreng hangt nog met een klein stukje vast, maar valt er dan van. Vanaf nu heeft ze niets meer van mama aan zich hangen (lol). Als Louise weent, dan zie je haar buikeputje enorm bewegen. Best wel eng.

Kind en Gezin

Op vrijdagvoormiddag ga ik met Louise naar het ACV. Daarboven is het bureau van Kind en Gezin voor de gehoortest te doen. Louise slaapt net en ik hoop dat het zo blijft.
Ze brengen de oortjes en plakkertjes aan en Louise wordt wakker. De test legt ze daardoor in iets langere tijd af (als de baby slaapt gaat het vlugger), maar haar gehoor is goed. Opluchting! Als we bij Kind en Gezin vertrekken zet ze een keel open en die blijft open tot we thuis zijn.

Gele kleur

Op woensdag merk ik dat de gele kleur nog erg is in haar gezichtje en oogjes. Als ze even in de zon staat, dan zie je onder haar mutsje duidelijk de gele kleur (tov haar gezichtje). Ik maak me wat zorgen en stuur een mailtje naar de vroedvrouwen. Isabelle laat me later weten dat dit normaal is dat het langer duurt. Dus nog afwachten.

Verhuizen

Kris vertrekt vrijdag op reis en Louise en ik gaan in het huis van mammie en pappie gaan wonen. Ome Sam en Bruce komen bij ons wonen zodat we niet alleen zijn. Ome Sam moet wel in de week gaan werken, maar ’s middags en ’s avonds is hij thuis, zodat ik niet alleen ben. Het is een hele verhuis. Op woensdag verhuis ik reeds mijn kleren en de kleertjes van Louise. Ik verhuis ook al de sitter en de bak van de wandelwagen.
Donderdagavond ben ik bij mammie en pappie als papa daar aankomt. Straks moeten we nog naar de fotograaf. Voor Kris naar Thailand vertrekt, willen we nog een foto van ons drie. Na het eten vertrekt hij reeds naar huis om nog wat op te ruimen en even later vertrek ik ook. Bij de fotograaf slaapt Louise een eindje en is ze een eindje wakker.
Na de fotograaf gaan we naar huis. Kris tast alles in zijn valies en ik houd me bezig met de vogels. Na alle werkjes laden we de auto vol en vertrekken we naar mammies en pappies. Omdat ze morgen heel vroeg moeten vertrekken gaan we daar reeds slapen.
’s Avonds toont Louise dat ze goed kan tieren en wenen. Bruce, ome Sams hond, is een beetje het noorden kwijt met die kleine spruit erbij. Uiteindelijk valt ze na twee susbeurten in slaap. Kris en ik praten nog wat na, terwijl Louise in het bedje naast ons ligt te slapen.
Vrijdagmorgen om half vijf loopt de wekker af. Kris staat op en gaat zich douchen. Louise slaapt flink verder. Mammie komt even later afscheid nemen van Louiseke. Die slaapt door alle remoer door. De dag verloopt goed en rustig. Ik heb het wel even druk met eten maken voor mezelf en ome Sam. Net dan zet Louise haar keel open! Anders loopt het goed.