Eindelijk was de dag aangebroken dat Kris thuis kwam. Ik stond op met een enorm pijnlijk hoofd en voelde me grieperig. Mijn linkerborst deed ook enorm pijn! Waarschijnlijk doordat ik gisteren lang buitenstond in de regen, met een dun jasje aan, toen ik dat ongelukje tegenkwam.

Het duurde niet lang voor ik Kris hoorde. Ze waren geland en hij telefoneerde om te laten weten dat hij terug in België was. Eindelijk! Mijn sloeberke was thuis! En ook mammie en pappie zouden vanaf nu terug thuis zijn!

Ze kwamen aan met de trein van kwart na twee. Ik had Loukes mooiste rokje en topje aangetrokken. Vervolgens reed ik, veel te vroeg, naar het station. Ik wou Louke uit de maxi-cosi halen, zodat Kris haar onmiddellijk kon vasthouden. Ik stapte uit en het begon enorm te hagelen (amai wat een thuiskomst van onze reizigers!). Ik wikkelde Louise in een deken en liep het station binnen. Toen ik daar aankwam wist ik niet meer of ik de auto wel of niet gesloten had en of ik de deur dicht had geslaan, maar met Louke kon ik niet zomaar gaan kijken. Ik liet het er dan ook maar bij. Louise zette niet veel later haar keel open. Schreeuwen dat ze deed! Ik legde haar aan en iets voor de aankomst van mijn helden kwam meterke Lieve binnen in het station. Ze kwam onze reizigers ook opwachten.
Samen gingen we klaarstaan om hen te begroeten.
Het duurde even, maar daar was hij dan … mijn ventje en mijn ouders. Ik dolgelukkig en bijtend op mijn lip om maar niet te wenen.

Vanaf nu weer wat extra helpende handen, want ik ben echt pompaf van die drie weken ‘alleen’. Ik had wel hulp van oma en opa, ome Sam en meterke (en anderen zoals tante Carine …), maar nu had ik mijn ventje terug bij mij. Joepie!

Voor het vertrek van Kris hadden we afgesproken om tegen de zaterdagavond naar Limburg te gaan. Kris zag dat vrijdag niet echt zitten, hij was enorm moe. Toch ziet hij het, na een goed nachtje rust beter zitten. Voor we vertrokken, liepen we nog even bij mammie en pappie binnen. Mijn linkerborst deed nog meer pijn en ik had enorm liggen zweten afgelopen nacht.

Mammie raadde me aan om toch contact te nemen met de dokter. Ook al was het 14:00 en geen zittijd, toch mocht ik bij hem langsgaan. Gelukkig, want ik heb een borstontsteking. Ik mag blijven borstvoeding geven, maar had ik langer gewacht dan was dit misschien anders geweest.

Mammie had enorm veel leuke kleren voor Louiseke gekocht. Ze had ook leuke schoentjes mee. Amai, wat zal ze schitteren!

Na het doktersbezoekje vertrokken we naar Limburg… een rit die Louke redelijk goed doorbracht. Af en toe een kreetje en in het begin en op het einde wat wenen, maar verder … heel flink!

Een trotse oma en opa, een fiere peter en tante Charlotte stonden ons op te wachten. Zij moesten nog naar een feestje. Bij aankomst gaf ik Louke de borst en stak ze vervolgens in bed. Ondertussen ging Kris een goed Belgisch frietje halen … dat we onder het gebrul (boven, maar je hoorde het tot beneden) van Louise opaten.

Voor Louise waren er heel wat pakjes. Wat zal ze nogal kunnen spelen en kijken en ontdekken.
Oma en opa genoten van haar aanwezigheid en Louiseke hield zich redelijk flink. Ze huilde niet zo veel. Ook tijdens de feestmaaltijd was ze flink.
Amai, wat een flinke dochter!

’s Avonds reden we tevreden terug naar huis. Louiseke deed het heel goed. Ze weende in het begin en heel op het eind! Een rit die we nog veel zullen afleggen, dus gelukkig dat ze het zo flink doet.

Een luierdagje! Rustig wakker worden en niets doen, behalve met elkaar bezig zijn. Zalig! In de namiddag gaan we naar mammie en pappie om Pasen te vieren. Louiseke geniet er van. Als we een dessertje gaan eten in een taverne zet Louke haar keel goed open. Gelukkig is mama er om haar te troosten … ze valt in slaap.