Louise moet ik ’s morgens wakker maken voor haar eerste voeding, zo goed slaapt ze! Dan slaapt ze terug in en opnieuw moet ik haar wekken om 10:15. We worden om 11:15 in de kerk verwacht voor de doopplechtigheid.

Ons Louke ligt nog te drinken als oma, opa en peterke aankomen. Peterke vertrekt dan terug. Hij gaat tante Charlotte halen.
Op het moment dat ik Louiseke wil klaarmaken en haar doopkleedje (of zeg maar baljurk) wil aandoen, neemt ze me te grazen. Ze vult haar luier en haar bodytje met een plakkerige brij. Zij ligt te lachen … mama kan er niet zo mee lachen.
Om 11:00 moet ik haar nog helemaal klaarmaken, maar het lukt ons. Dan vertrekken we richting kerk. Bommatje en bompa rijden met ons mee, oma en opa gaan mee met Erwin en tante Charlotte.

In de kerk is meterke er al met haar gezin. Mammie en pappie hebben ome Sam meegebracht. Ook meme en pepe zijn er. Tante Carine, Eline en Lisa zijn hen gaan oppikken. Het is ook een verrassing als Laura, Hanna en Eva er zijn. En nog een grotere verrassing als ook Sietse, Michel en Izabo er zijn.
Tijdens de viering is Louke heel braaf. Enkel als iedereen haar een kruisje geeft, trekt ze even een gezicht, maar verder ligt ze rustig rond te kijken. Het koude water van de doopfont kan haar niet deren. Ze blijft rondkijken. Als ome Sam ‘Louise’ zingt (van Clouseau maar met eigen tekst), valt de kleine meid rustig in slaap. De tekst is prachtig en oma Sam brengt het schitterend. Wat wordt dit kleine mensje graag gezien!

Na de kerk gaan we met de groep samen eten. Louiseke vindt dan dat ze lang genoeg stil geweest is en zet haar keel goed open. Na wat wandelen valt ze in slaap. Zo kan iedereen eventjes rustig eten.
Terwijl Louke dringt, wordt de zaal klaargezet. Sietse, Ruth, Laura, Hanna en Eva komen aan om te helpen op het feest voor Louiseke. Joke, Lisa en Eline zijn er al want zij hebben meegegeten.

Het feest begint … langzaam stroomt het volk toe en ons Louke? Ons Louke zet haar keel open en schreeuwt! De mensen nemen haar soms van mama of mammie of papa over om haar stil te krijgen. Het lukt sommigen … maar het duurt niet lang of ze begint te klokken en schreeuwt opnieuw.
Mijn sloeberke toch … wat moeten we toch doen om je beter te maken. Voor de rest is Louke een kwikke en flinke meid, maar dat klokken is toch niet normaal. Gelukkig moeten we binnenkort terug naar de dokter om het te bespreken (zie ander dagboekje).
’s Avonds is er heel wat bezoek geweest … en ons Louke geeft zich gewonnen gegeven. Ze is eventjes stil. Toch begint ze na tien minuten opnieuw te tieren. Een flesje van Eline brengt troost … een verzachting in het pijnlijke keeltje?

Op zaterdag zijn we reeds aangekomen in Limburg. Louise is de zaterdag lastig en weent/tiert vaak. Dat beloofd. Zondag is er opnieuw een feest voor haar. Straks denkt ze dat dit iedere week zo is, dus zeg ik haar duidelijk dat het maar uitzonderlijk is (hihi). Oma zegt tegen Louke dat ze flink moet zijn op het feest en dat ze dan een cadeautje krijgt. Louke kijkt haar met grote ogen aan en trekt dan een pruillipje. Als het feest begint is Louise net in slaap gevallen. Zo lief! Een voorbeeldige baby. Zou de afspraak met oma geholpen hebben. Toch duurt het niet zo lang voor Louise opnieuw begint te schreeuwen. Mammie (die samen met meterke en pappie afgekomen is) probeert haar, samen met mama te troosten. Ook oma neemt haar liefelijk vast. Al huilt ze nog zo veel, we zien haar zo graag. De tantes van papa doen ook een poging. Tante Tho slaagt er zelf in haar een heel eind stil te krijgen door te dansen. Het wordt een gezellig samenzijn met vrienden en familie. Louiseke laat zich goed horen, maar ik denk toch dat ze in stilte wel geniet van al die aandacht. Het is een echt schatje, zoals papa vaak zegt.