Eind juli begon ik af te bouwen: een dag wel een pilletje, een dag niet. Een week voor de consultatie van 31 juli had ik geen pilletjes meer over.
Gedurende de tijd dat ik afbouwde en de tijd voor de consultatie, liep ik heel zenuwachtig rond. Als ze huilde dacht ik vlug dat het opnieuw begonnen was, terwijl het soms was omdat ze moe was of honger had of een vuile broek had.

De consultatie bij de kinderarts ging vlot. Louise is op gewicht en lengte. Ze zit ook stevig. De medicatie wordt niet opnieuw gestart en ik moet niet meer op controle (buiten nog bij de gekende consultaties bij Kind en Gezin).
Ik spreek met de kinderarts ook over het fijn dat Louise zo vaak wil rechtstaan en dat ze nu (sinds twee weken) ook voetje voor voetje vooruit wil zetten. Ik vraag of dat geen reflex is. De kinderarts zegt dat het niet meer de reflex is, die is reeds verdwenen. Bij Louise is het echt willen vooruit gaan. Motorisch is ze voor op leeftijdsgenootjes.
Ik maak met wat zorgen rond het brabbelen. Ze is nu 5,5 maand (24 weken) en ze maakt nog gewone schrille geluidjes en niet echte brabbelgeluidjes. De kinderarts stelt me gerust en zegt dat Louise nog een drie maand heeft om te starten met de brabbelgeluidjes.
Ik wil ook afbouwen met borstvoeding. Omdat de gewone flesvoeding niet lukte (ik probeerde dit eens te geven omdat ik dacht niet genoeg melk meer te hebben) en ze alles teruggaf, moet Louise nu de AR melk drinken als ik afbouw met brostvoeding.

Zalig zo een lieve baby… Ik voel me soms nog onzeker als Louise hard huilt, maar wat een verschil!

Ik heb de indruk dat ik ’s morgens nog voldoende melk heb, maar ’s avonds niet meer. Daarom startte ik met de AR melk. Ik had ’s morgens BV gegeven en ’s avonds wou ik haar eerst een flesje geven, voor ik ze nog aanlegde. Eerst was het al werk om dat flesje te maken: het is heel dik poeder dat moeilijk oplost, dus de mixer en een maatbeker kwam er bij te pas. Vervolgens moest Louiseke het niet hebben. Ze dronk 30CC en besloot dan dat het niet lekker was. We boden het steeds opnieuw aan, ze proefde en moest het niet hebben. Twee uur en heel wat geschreeuw later, legde ik ze aan. Ze viel, na beetje te hebben gedronken, in slaap.

Ondertussen heeft Louise het door dat mama’s borstje niet voldoende heeft. Ik laat haar eerst nog drinken aan de borst en dan geef ik een flesje. Aangezien ze al protesteerde aan de borst is het omdat er niet genoeg uitkomt. Het flesje (210CC + 7 schepjes AR) drinkt ze dan bijna volledig uit.

Binnenkort laten we het borstje weg en is het enkel nog flesje ’s avonds. ’s Morgens zal ik stoppen enkele dagen voor we op kamp vertrekken (18 augustus). Dan is Louise over de 6 maand en wil ik stoppen met borstvoeding want het zwanger geraken lukt niet zo vlot … (De gynaecoloog had gezegd dat het moeilijk ging gaan door de borstvoeding, andere zeggen dat het er niet toe doet  maar sommigen waren dan toch maar na zes maanden zwanger). Ja, we zijn aan het oefenen en hopen dat we tussen nu en vijf maanden toch zeker mogen zeggen dat Louise grote zus wordt!