Als baby sliep Louise zo goed als niet overdag. Dat kwam in het begin door de reflux, maar het was ook een actief meisje (en nog hoor). Maar Louise sliep wel altijd de nacht door... In het begin ging ze rond 22.30 naar bed, maar naarmate ze ouder werd, ging ze vroeger naar bed.

Enkele maanden geleden, toen Louise kon stappen, ging ze meestal s avonds rond 18.30 a 19.00 slapen en was ze pas tegen 6.00 a 7.00 op. Overdag sliep ze maar enkele halve uurtje, met uitzondering van soms een vol uur slaap. Meestal sliep ze, alles opgeteld overdag, een uurtje of 3 maximum.

Maar Louise werd actiever en had blijkbaar meer en meer slaap nodig. Ze heeft nu ook heel wat werk hoor... ze moet toch zo veel helpen met broer (lees: wil veel helpen). Ze wil zijn fopspeentje geven, wil hem drinken geven, wil hem wiegen, ja wil hem zelf al vasthouden en wil dat hij op de grond zit en speelt.

Nu, van al dat vele werken wordt je moe he. Louise slaapt sinds 4 augustus 2009 van s avonds 19.00 (soms is ze ook al heel moe om 18.15 en gaat ze dan om 18.30) slapen tot s morgens 8.00 (en ze sliep al dagen tot 9.15!). Een echt slaapkopje. Maar dat is nog niet alles. Ook overdag slaapt Louise. Omdat ze nu s morgens zo lang slaapt, houd ik haar op tot rond 12.30 en dan gaat ze tevreden slapen (soms wel even protest, maar het duurt niet lang). En dan slaapt ze... en slaapt ze... Mammie zegt dat dit bij de meeste baby's/peuters zo is, maar ja, dat ben ik niet gewend he. Ze slaapt normaal tot rond 14.30 of 15.30 en zelfs al tot 15.45. Wauw! Voor sommigen is dit misschien normaal, maar ons Louise sliep vroeger soms maar een half uurtje.

En dan dacht ik dat ik haar s avonds langer zou kunnen ophouden... maar neen hoor... ze wordt moe en wrijft constant in haar oogjes vanaf 18.00, dus stoppen we haar dan in bedje. Toch dacht ik dat ze dan weer vroeger zou wakker zijn... Maar neen hoor...

Als we ergens zijn, dan probeert ze wel vol te houden, dan wil ze niet opgeven en wil ze niet gaan slapen (anders zou ze leuke dingen kunnen missen he) ...ze wordt dan superactief, kent geen grenzen meer, lacht constant, valt veel... en dat is het teken voor onsdat ze doodmoe is, maar ze geeft niet op tot ze haar boetje en tuutje bij haar heeft.

Wie had dat ooit gedacht dat ons meisje zo een slapertje zou zijn. Nu, het zal misschien niet zo heel lang duren. Het kan zijn dat ze straks weer minder slaap nodig heeft overdag en dat ze s morgens weer wat vroeger wakker is, maar op dit moment is ons Louiseke een SLAAPKOPJE.