September 2009, Louise is ondertussen een vrolijke peuter van 19 maanden. Een vrolijke maar eigenzinnige peuter. Haar willetje is heilig.

Het woordje 'Ja' gebruikt ze nog heel vaak, ze begrijpt ook veel dingen, maar wat er nu bijgekomen is, is het 'Neen'. Heel vaak protesteert ze nu ook door dat woordje te gebruiken.

Maar naast dat woordje is het vooral de uitbarstingen die het moeilijkst zijn om mee om te gaan. Als ze iets niet mag, iets verboden wordt, berispt wordt... dan begint ze luidkeels te tieren en te huilen. Soms slaat ze dan naar degene die het verbied (ik dus meestal!) en komt ze in vlekken (dat had ze altijd al als ze hard en plots begon te huilen).

Die huilbuien zijn wel te verdragen zolang Emiel niet slaapt... maar als Emiel slaapt, dan is het soms moeilijk vol te houden en haar te laten uitrazen. Want als hij dan wakker schrikt, dan huilt ook hij (en natuurlijk lukt het ook soms niet omdat ik zelf de kracht niet heb om vol te houden).

Ik zie wel dat ik haar tot reden kan brengen door uit te leggen waarom het een 'neen' is, maar soms ook niet en dan is het negeren.

Mijn geheimpjes (gebruik ik in deze volgorde):

- Afleiden: werkt heel goed! --> maar dan wel niet iets geven dat ze al heel lang wilt maar niet mocht

- Kort uitleg geven waarom en troosten

- Negeren en kort daarna troosten

- Vasthouden

- En heel af en toe eens toegeven: ik las dat dit goed was om soms hen het gevoel van overwinning te laten hebben... Als Emiel slaapt, dan wint ze wel heel vaak.