Louise ging in de grote vakantie, toen ze bijna 18 maanden was, al soms op het potje. Toen gaf ze het zelf aan door te wijzen naar het potje. Omdat ik het toen te vroeg vond, lieten we haar gewoon gaan, maar enkel als ze het zelf aangaf.

 

In november startten we wel met regelmatige potbezoekjes. De ene keer kwam er een plas, de andere keer niet.

 

In de krokusvakantie vond ik de tijd rijp om haar wel zindelijk te krijgen. Ze ging makkelijk op het potje zitten, de weken ervoor, en er kwam meestal een plasje ... soms iets meer (maar dan had ze wel schrik om het los te laten).

Ik besloot om het twee dagen intensief te proberen. Louise kreeg geen luier meer aan, enkel broekjes. Als ik haar op het potje zette op de morgen van dag 1, liet ze haar plasje los. Ze was heel trots. Dan liet ik haar in een broekje rondlopen, maar plos was haar broekje nat en kwam er een hevig huilbui. Dat was die dag vaak zo. Ze gaf zelf niet aan als het plasje er was en dan was haar broekje nat of vuil. Vele traantjes kwamen toen uit haar oogjes te voorschijn.

Ook dag twee was het zo. Het werd zelf wat erger. Louise durfde haar plasje op het potje niet meer los te laten. Als ze thans in haar broekje deed, zei ik dat het jammer was, maar maakte me niet boos. Ik zei dat het een ongelukje was.

Omdat ze aan eind van dag twee bijna niet meer op het potje durfde, besloot ik om terug de luier aan te doen. Ze ging zelf veel moeilijker op het potje...

 

Kris en ik besloten om haar niet te forceren. We begonnen langzaam met weer op te bouwen om haar op het potje te laten gaan.

 

Tegen de paasvakantie ging Louise weer vlot op het potje en liet dan zo goed als altijd een plasje na.

 

In de paasvakantie vond ik dan ook dat het tijd was om het nog eens te proberen. Woensdagmiddag zette ik Louise vaak op het potje en deed ik haar geen luier meer aan. Ze had 1 plasje op het potje gedaan en verdre had ze natte en vuile broekjes. De donderdag deed ze 1 keer een plasje en had ze verder ook natte en vuile broekjes. Ik zei haar rustig dat ze nu pipi en kaka op het potje moest doen want dat ze geen luier meer droeg. De vrijdag besloot ik, daar het een superwarme dag was, om haar zonder broekje te laten rondlopen. En ja hoor... niet veel later kwam ze een broekje vragen en toen ik die niet wou aandoen nam ze zelf een luier uit de kast. Ik zei dat ze op het potje moest en daar was de plas! Twee keer pipi en een keer kaka op het potje. Ze speelde ook even buiten en toen had ze wel een nat en een vuil broekje... De zaterdag, we waren twee dagen en een half bezig, had Louise weer een broekje aan. Plots trappelde ze en ik zette haar op het potje. De hele dag bleef ze droog. Zelf als we in de Aveve waren, zei ze dat ze moest plassen... en ja hoor... op het grote mensen toilet deed ze haar plas! En vanaf toen ... was ons Louise proper.

 

Meme en pepe hadden een goede week later hun feest en Louise had geen enkel ongelukje. De dag erop was ze wel moe en toen was er wel twee keer een nat broekje. Na haar slaapje, bleven de broekjes terug droog.

 

Ons kleine meisje was dus na een goede twee dagen volledig droog.

Iedere keer als ze een plasje deed, mocht ze haar plasje/kaka wegdoen in het toilet, zwaaiden we, spoelden we door, zetten we het potje terug en kreeg ze een sticker en een klein snoepje... Na een weekje training, dus de 2 en halve dag proberen en de rest proper zijn, liet ik geleidelijk de snoepjes weg. De stickers bleef ik wel nog geven. En nog enkele dagen later (vanaf de maandag na het feest - 12 dagen training) liet ik ook de stickers weg. Zelf vroeg ze er ook niet naar omdat het routine geworden was.

Nu vraagt Louiseke soms nog voor een snoepje en die krijgt ze dan wel eens, maar niet altijd (zo om de 2 dagen één keertje, zeker als het een grote kaka was).

 

Louise is nu heel flink. Ze zegt zelf niet meer dat ze moet plassen tegen ons (tenzij we samen iets doen). Tijdens haar spel gaat ze flink zelf op het potje zitten (doet zelf kleertjes uit) en doet broekje zelf weer aan. Daarna komt ze zeggen dat ze pipi/kaka heeft gedaan. Mama of papa moeten dan het potje legen, maar zelf vraagt ze niet meer om te mogen helpen... Ze speelt al liever verder.

 

En ze vindt het zalig zonder luier. Ze zit veel met de beentje gekruist.

Nu en dan komt ze naar ons en zegt ze 'doog'(=droog) en wrijft over haar broekje. Zo lief! En ze is dan zelf zo trots!