Dinsdag 24 augustus 2010

Door Veerle (juffrouw van het eerste kleuters) waren we tijdens de vakantie uitgenodigd om vandaag van 14uur tot 16uur een bezoekje te brengen aan de klas zonder dat er al andere klassen aanwezig waren.

 

Louise wist dat we samen naar de klas zouden gaan. Emieltje ging een dagje naar Anja zodat mama zich enkel met Louiseke kon bezighouden.

 

Louise zag het helemaal zitten. Ze wou haar boekentasje meenemen en mama had er een banaan ingestopt zodat ze na het wenmomentje iets had om te eten. We brachten Emieltje weg en gingen dan samen iets eten... een moeder-dochter momentje!

 

Ik wou Louise nog even laten slapen, maar zij besliste daar anders over. Ze wou naar klas. Toen we aankwamen viel ze net in slaap. Omdat we nog wat vroeg waren, liet ik haar nog even liggen, maar vijf minuten later maakte ik haar wakker want het was bijna twee uur. Onmiddellijk sperde ze haar ogen open en toen ik vroeg of ze meeging naar het klasje sprong ze bijna uit de autostoel.

 

Trots ging ze de school binnen. We waren, samen met Wout en Mona de eersten. De drie (van de vier) peutertjes konden blijkbaar allen niet wachten.

 

Louise start op 1 september bij Veerle (juf van het eerste kleuter). Nancy zal haar enkele uren per week helpen (er zijn 19 eerste kleuters en 4 peuters). In oktober komt de peuterjuf Ilse er bij. En na de herfstvakantie zijn er 10 peutertjes en dan zullen (als er voldoende peuters volle dagen komen) de peuters in een apart klasje zitten.

 

Louise mocht een symbooltje kiezen... de trein... Daarna ging ze even op het toiletje en dan vlug spelen. Spelen in het keukentje/huisje. De twee andere peutertjes speelden eveneens daar. Ondertussen kwamen nog andere kleuter van het klasje aan. Louise bleef spelen. Na een klein uurtje besliste ze om even rond te lopen in de klas en ook het terrasje te verkennen... daarna ging ze weer binnen. Ze wou schilderen en vroeg het aan Veerle. Maar daar was het te vroeg voor. Kleuren mocht ze wel, dus vloog Louise op de kleurtjes. Daarna ging ze terug naar het keukentje/huisje.

Daar waren ondertussen ook andere kleuters aan het spelen... Een jongentje nam de beker van Louise af en ze nam die terug. Opnieuw nam de jongen die af en Louise schoot in paniek en zocht mama... Gelukkig was het vlug opgelost en Louise speelde weer verder.

Een andere kleuter lag in een poppenbedje. Dat vond Louise wel leuk. Ze dekte hem toe, gaf hem eten en een knuffelbeertje. Maar die kleuter was/is niet zo gewillig als kleine broer en gooide alles weg. Louise keek beteuterd en besloot om dan maar op het hekje van de klas te gaan zitten.

 

Ik had net gezegd dat het niet mocht en ... paf! Daar lag ze! Achterover om haar rug... Louise schrok enorm, net als de begeleiders. Maar mama had het net gezegd... Louise kwam naar mama en was niet te troosten, ze krijste het uit van het verschot. Pijn had ze niet. Uiteindelijk was ze gekalmeerd...

 

Het was bijna vier uur, dus gingen we terug naar huis.

 

En als iemand vroeg wat ze gedaan had in het klasje? GEVALLEN ;-)

 

Zaterdag 28 augustus 2010

Vandaag werde school plechtig geopend. Dit startte met een sneukeltocht, maar omdat ik niet meer goed uit de voeten kan, besloten we enkel naar het openingsforum en het klasje te gaan.

 

Louise voelde zich er al goed thuis en toonde papa en Emieltje de school. Ze ging drie keer naar haar klasje tot ze Veerle gezien had. En ze ging vier keer naar het toiletje (zo leuk die kleine toiletjes!)

 

Als het forum begon ging Louise flink bij andere kinderen (oudere) zitten. Ze klapte flink mee. Maar toen het dansen begon, zocht ze mama en papa op. Emieltje was ondertussen druk bezig met de poort proberen open te breken :-). Omdat ik zei dat ze bij de kindjes moest gaan, ging ze weer weg... en toen waren we haar even kwijt. Alle kinderen en begeleiders dansten en Louise was spoorloos... Of toch niet. Als de dans bijna helemaal gedaan was, vonden we haar bij een ander meisje. Het oudere meisje kon niet meedansen en keek toe en Louise had er zich rustig bij gezet.

Na de dans kwam de plechtige opening. Louise wou het van dicht zien, maar papa moest mee. Papa stond eerst niet dicht genoeg en kreeg onder zijn voeten dat hij dichter moest!

 

Daarna mocht ze nog even in het klasje spelen... Maar niet in het keukentje/huisje, wel op het speelterras. Louise genoot van de aandacht en van het toezicht van mama en papa en chekte of we haar wel in de gaten hadden. Emieltje had ondertussen ook de speeltuigen ontdekt en genoot ook.

 

Dan was het tijd om door te gaan. Louise zei dat ze terug zou komen naar het klasje en was opgewekt... Emiel zag het niet zitten om door te gaan. Uitiendelijk ging hij toch mee, nadat hij deze keer zijn keel had opengezet (was gevallen)...

 

Woensdag 1 september 2010

Een spannende morgen... vooral voor mama.

 

Emiel was de avond ervoor bij mammie gaan slapen, zodat ze alle aandacht voor haar had. 's Morgens maakte ik haar rustig wakker en vroeg of ze ging opstaan. Onmiddellijk sprong ze uit bed. Ik had de avond ervoor duidelijk gezegd wat er moest gebeuren: douchen met mama, aankleden, eten, klaarmaken en naar de klas. Dan zou mama weggaan en nadat ze veel gespeeld had en fruit had gegeten terugkomen om Louise te halen om pataatjes te eten...

 

Ik vroeg Louise wat er eerst moest gebeuren: douchen. Ze genoot van het moment en voelde zich heel groot. Na het aankleden gingen we met papa aan tafel en Louise vertelde vrolijk. Toen papa vroeg waar ze nu juist naartoe ging, gaf ze uitleg en zei ze dat ze naar klas zou gaan.

 

Nadat alles in orde was controleerden we het schooltasje en gingen we naar de klas. Mama met de krop in de keel, Louise heel serieus en gespannen...

 

Aan het klasje zocht ze haar plaatsje voor haar schooltas, de fruitbak en haar kapstokje... Toen stapte ze het klasje binnen en ging spelen in het keukentje/huisje. Dan was het tijd voor het forum. Louise snapte het niet goed, maar Nancy zei dat ze ook mee mocht en Louise ging mee... tot ze mama zocht.

In de grote forumzaal waren er al heel wat kindjes. Nadat ik haar stimuleerde ging ze bij de andere kleuters zitten... en bleef flink zitten.

Tijdens het forum zat ze heel serieus te kijken... en klapte af en toe mee... Het duurde toch een grote twintig minuten en tegen het eind zocht ze even mama... Als alle leerlingen opstonden, liep ze vlug naar mij.

Ik tilde haar op en vroeg een zoen. Ik kreeg een stil zoentje. Ik zei dat ze nu naar Veerles klasje mocht en dat mama weg moest. Ik zette haar neer en nam haar handje. Samen naar het klasje... geen lachje, maar ook geen traan... een heel serieus meisje die gespannen alles op zich liet komen.

Ze ging op het bankje zitten, maar ik legde uit dat ze in het klasje moest... Stilletjes deed ze dat. Ikzelf bleef aan de deur staan. Ze ging door en ik zwaaide nog en riep nog: 'dag'... geen reactie. Ik riep nog eens dat ze moest kijken en toen keek ze... serieus maar er was geen paniek op haar gezichtje te zien... Het kwam over van: 'ja mama, zet nu maar aan, ik ben nu groot en ik moet nu opletten.' Nancy nam haar bij het handje en ging naar de zithoek.

 

Vanuit de gang keek ik haar nog even na, ze zocht een plaatsje en liep nog rond... even controleerde ze nog of mama er nog was... ze zag me gelukkig niet en ik liep vlug weg... met een klein hartje!

 

's Middags was ik goed op tijd om haar op te pikken... Mammie en Emieltje waren er ook bij. Eenmaal ze me zag, kwam ze opgewekt op me af met een tekening in de hand. En toen ze Emieltje en mammie zag, kon ze helemaal met haar geluk geen blijf.

Ze had even een momentje gehad dat ze wat droevig was, maar toen ze haar boetje in de tas gezien had, was het vlug weer over.

Huppelend ging ze de klas en school uit en zei ze dat het nu gesloten was, maar dat ze straks terug zou komen...

 

Thuis zag ik dat haar slipje wat vuil was. Ik vroeg hoe dat kwam. Louise kaka daan... Toen ik vroeg of ze Veerle geropen had, zei ze: 'neen, kindje'. Ze lachte. Ik legde uit dat ze de juf moest roepen... maar ja, zelf thuis wil ze het zelf doen...

Later is uitgekomen dat ze tijdens de pauze moest kaka doen en dat Fauve (musical) haar had zien huilen en begrepen had dat ze naar het toiletje moest. Fauve had haar dan geholpen... Kortom, ze trekt haar plan, maar durft nog niet alles vragen.

 

Die namiddag wou ze niet slapen... ze wou naar het klasje.

 

's Avonds ging Louise vlot slapen... Ze kwam wel drie keer wakker en stond in paniek naast haar bedje... zo een dag brengt ook heel wat emoties teweeg die verwerkt moeten worden...

 

Donderdag 2 september 2010

Een drukke morgen... Emieltje ging naar Anja gaan, Louise naar de klas en ik moest op tijd bij de gynae zijn... Gelukkig was ik vroeg op... maar de kindjes niet... we moesten ze beiden wakker maken.

 

Louise ging weer opgewekt de klas binnen en ik vertrok. Ongelooflijk!

 

's Middags zat Louise in de wachtboot te wachten op mama. Ze was heel opgewekt, maar had warme handjes. Ze had ook weer tijdens een los momentje het even moeilijk gehad, maar het was vlug opgelost.

 

's Middags gingen we samen iets eten (door mijn afspraken had ik geen tijd gehad om eten te maken). Louise vertelde over de klas en wat ze allemaal gedaan had. Ze zei ook steeds 'ijsje'. Ik zei dat ze nu geen kon krijgen... maar dat vond ze niet erg en ze gaf een onverstaanbare uitleg.

 

Die middag gingen we samen terug naar de klas. Louise ging iets stiller binnen in de klas. Veerle had het direct in de gaten en vroeg aan Louise wat ze gingen eten... wat ze gisteren hadden gemaakt... Direct liet Louise mijn hand los en liep naar Veerle... 'Een ijsje' zei Veerle dan... En weg was Louise!

 

's Avonds gingen mammie en ik Louise halen. De flinke meid zat te wachten op het bankje en zat heel vrolijk naar anderen te kijken. Ze lachtte... en dan kon haar plezier niet op toen ze mama zag.

 

Nancy en Veerle zeiden beiden dat ze heel flink en goed gepuzzeld had. Negen stukjes al en dat met nieuwe puzzels. Ik zei dat ze dit thuis ook zo deed en al bezig was met zestien (vijftien) stukjes, maar in de klas zijn het helemaal nieuwe puzzels, dus zijn negen stukjes al goed.

 

's Avonds viel Louise zonder morren in slaap... Een rustige nacht... (Maar Emiel besloot dat hij wat wakker moest zijn...)

 

Vrijdag 3 september 2010

's Morgens waren we reeds op tijd klaar om naar de klas te gaan.Om half negen stapten Emiel, Louise en ik de school binnen. Louise was enthousiast, maar toen ze aan haar klasje kwam, neep ze goed in mijn hand. Veerle was er niet. Ze wees naar buiten, waar we Veerle waren tegengekomen...

 

Die namiddag zou het Vlaamse Kermis zijn, maar omdat het misschien te veel in één keer zou zijn, besloot ik Louise dan niet te laten gaan. Omdat ik die nacht niet had kunnen slapen (Emiel en baby) had ik een cake gebakken (school had dat gevraagd). Louise ging er wel niet kunnen van proeven, maar ik zei dat het een pakje was voor de juf.

 

Nancy nam Louise bij de hand om de cake op de juiste plaats te leggen... En toen zag Louise me weer en neep goed in mijn hand. Ze moest nog plassen... en zei dat mama moest blijven.

Ik zei dat ik moest werken... (een leugentje om bestwil). Aarzelend ging ze het klasje binnen. 'Niet keukentje' zei ze. Maar gelukkig wees ze naar eens soort parels waar ze mee wou spelen... Nog een dikke zoen en vlug met Emieltje terug weg.

 

Iets voor tijd kwam ik terug in de school aan. Ik zocht de wachtboot op en zag dat Louise net aankwam bij de boot. 'Mama neen, Louise wachten'. Waarmee ze wou zeggen: 'Mama je bent te vroeg, ik moet nog in de boot wachten.' Hihi. Ze had opnieuw heel even wat moeilijk gehad toen ze wou puzzelen en het niet durfde te vragen... Maar even naar de knuffel in de schooltas kijken en het was opgelost.

Ze had ook geturnd... Ze legde uit: bal, muziek, beentjes open, beentjes toe en slapen... Veel begreep ik er niet van, tot ik s avonds de foto's van de turnles doorkregen waarop duidelijk werd dat ze moesten neerliggen en met de bal gespeeld hadden...

 

's Middags was ze heel opgewekt en ging gewillig een tukje doen. Ik dacht dat ze nu wel een eindje ging slapen, maar na 50 minuten was ze weer wakker... Volgende week iedere keer volle dagen?

 

Mijn kleine meid wordt toch zo vlug groot! Wat zijn we trots op haar!