Woensdag 15 september 2010

Na een eerste moeilijke nacht werd Marthe wakker geprikt (opnieuw glycemie bepalen).  Ze dronk iets moeilijker en leek niet voldoende te hebben omdat de melkproductie nog verder op gang moest komen.

De glycemie was de heel tijd goed tot de avond, dan was het niet voldoende.  Omdat ze niet voldoende had.  Jammer, want de tijd tussen het prikken was net verlengd en moest nu weer verkort worden (dus meer prikken).  Zo erg als ze haar prikken.  Je ziet haar schrikken en dan huilt ze hard… mijn hart breekt iedere keer!

Marthe weegt ondertussen ook iets minder: 3kg 940g.  Ze mag tot 420g verlichten, dus mag ze nog wat naar beneden.  Toch is het even schrikken om te zien dat ze onder de 4 kg gaat (heb nog nooit zo een ‘lichtje’ gehad).  Toch stelt de verpleegster me gerust.  Haar hoofdomtrek wordt ook gemeten (36,2) en haar lengte (51).

De diabetesverpleegkundige komt me bezoeken om af te spreken wat er nu in de toekomst moet gebeuren.  Ik moet morgen een dagje prikken en dan moet ik in november een voormiddag nuchter binnen… om te kijken hoe het ondertussen met mijn glycemie is.
Ook Dr Boone en Dr Dejaegher komen langs om ons te bekijken.  Alles ziet er goed uit!  Ongelooflijk om dat iedere keer te horen.

Ome Sam, mammie en Emiel komen vervolgens op bezoek.  Emiel is al wat losser dan de dag ervoor en twee keer krijgt kleine Marthe een tik van hem… Een beetje jaloers waarschijnlijk.  Het is dan ook een hele verandering voor dat kleine ventje!  Toch maken we hem duidelijk dat het niet kan.  Hij wordt boos en gooit zichzelf op de grond…  Even later geven we hem, als hij flink is, aandacht en is hij weer poeslief voor zijn zusje.

Daarna komen Eline en Carine langs… en vervolgens Steve met een kado van meterke die op reis is.  Wat is ze blij dat het een meisje is!  En wat is ze trots!

Onmiddellijk na de middag komt grote zus naar haar zusje kijken.  Marthe moest eten en wou niet wakker worden.  Lieve grote zus probeerde zus dan maar wakker te krijgen.  ‘Mama, gaat niet.’  Dus dan hielp mama even.

In de namiddag kreeg Marthe nog het bezoek van Kateleen, Joke, Ann, Izabo, Fauve, Sietse, Lisa, Martine… en peterke Twig!  Trots en toch voorzichtig omdat zijn gezinneke met de griep zit (en hij de kleine meid niet wil ziek maken).  

’s Avonds kwam ook Moeke Anja en Sharon en daarna nog Dany en Lara.  Wat een fijne drukke dag voor ons en al dat bezoek voor ons poppemieke!

Omdat Marthe opnieuw een lage glycemie heeft, krijgt ze een flesje bij. Op die manier weten we zeker dat ze voldoende suiker binnen heeft. Uiteindelijk kreeg ze door mij veel suikers en moet ze nu de kans krijgen om die zelf aan te maken . Nu maar hopen dat de waarden beter worden!

Omdat ze ’s nachts weer meer geprikt moest worden had ze het lastig om iedere keer in te slapen.  En mama’s borstje is ook zo lekker om daar van afstand te doen…  Maar dat ze genoeg drinkt zien we aan haar stoelgang… amai!  Zo veel!

Ikzelf voel me schitterend.  Geen bloed nodig en geen bloed verloren (in vergelijking met de vorige).  Toch is het verschonen van Marthe nog wat te veel hooi op de vork en laat ik de verzorging aan de verpleegsters en vroedvrouwen over.