De volgende dagen in het ziekenhuis
Donderdag 16 september 2010
In vergelijking met de vorige bevallingen voel ik me beter, maar heb ik wel veel meer last van pijnlijke naweeën. Het is zo erg dat als Marthe drinkt, ik kronkel van de pijn. Gelukkig krijg ik een lichte pijnstiller om de meeste pijn weg te nemen.
Marthe drinkt goed en maakt genoeg stoelgang, toch is ze deze morgen opnieuw gezakt in gewicht (3,860). Maar ze heeft nog steeds niet meer dan 10% van haar gewicht verloren, dus hoef ik me geen zorgen te maken. Dr Dejaeger had me ook verwittigd gisteren dat ze vermoedelijk nog wat zou afvallen. Heel normaal dus...
De glycemiewaarden zijn weer beter en hoeven niet meer zo frequent gemeten te worden... Weer wat fijner voor de meid!
Tegen de middag komen pappie en Ans langs. Even later komt ook Dr Boone kijken hoe het met me gaat. Omdat hij er dan enkele dagen niet is, neemt hij ook afscheid...
In de namiddag komen mammie en een trotse grote broer en zus kijken. En wat hebben de twee bengels daar mee! Louise een leuk verwelkoming vanuit de klas en Emiel van bij de onthaalmoeder. Schitterend!
In de late namiddag worden Louise en Emiel wat moe. Het is heel warm in de kamer en ze spelen dan ook in hun onderhemdje als Dr Dejaeger binnenkomt. Ze bekijkt Marthe en ziet dat alles er goed uit ziet. Ik heb wat vragen rond het 'geel' zien en rond de netelroos, maar hoef me geen zorgen te maken (maar ik denk dat elke mama zich wel wat zorgen maakt rond een kleintje ... en rond groten ook :-) ).
Charlotte en Valerie, met kleine Manu, komen ook Marthe bezoeken. En later op de avond komt ook Nele met Joke langs. Nele zat ook enorm in met de zwangerschap, daar zij ook meer weet hoe ernstig het bloedprobleem is... en ze is dan ook heel blij dat er geen probleem is omdat Marthe de andere bloedgroep heeft!
En dan... als alles rustig is en papa is naar huis (om nog de laatste kaartjes te drukken) belt een gelukkig meterke. Wat kijkt ze uit om dat kleine prutske te zien en te mogen vasthouden! En wat is ze blij met de naam. Haar meter heette Martha en nu is zij meter van Marthe... en ze hoort dat ook zo graag. (Marthe heeft ook leuke namen: Martha, Marijke, Maddy, Marleen... allemaal M's.)
Marthe valt in slaap en het beloofd een rustige nacht te worden tot... ze wakker gemaakt moet worden voor een prikje... vanaf dan slaapt ze niet meer. Ze heeft last van vele krampjes... Haar stoelgang is dan ook aan het 'verkleuren'.
Vrijdag 17 september 2010
's Morgens zit vol spanning te wachten op het gewicht van Marthe. Dr Dejaeger had gezegd dat ze normaal wel omhoog zou zijn, maar ik geloof het maar als ik het met mijn eigen ogen zie... en ja hoor! Ze is omhoog (3,940).
Omdat haar glycemie tegen de middag al geruime tijd goed was, hoeft ze vanaf dan ook niet meer geprikt te worden... allemaal goede tekenen om de dag erop het ziekenhuis te verlaten!
Omdat ik toch wat zorgen had rond het geel zien, werd de bilirubine bepaald, maar die is in orde. Omdat Marthe echter al zo vaak geprikt was voor glycemie in de hieltjes, moesten ze haar prikken in haar handjes. Die handjes hadden echter koud en het lukte niet bij de eerste poging... gelukkig met haar wat 'op te warmen' lukt het wel. Ook de 'hielprik' (maar dan in de hand) wordt afgenoemen.
Mammie en de grote zus en broer komen opnieuw langs. Ook Evelien en Louise piepen even als we met ons voltallige gezinnetje aan het eten zijn... En later komen ook pappie, Elise met Peter en de kindejs (twee maand oudere Marthe) en Trui met Hanna en Eva.
's Avonds wil de auto niet starten! Je zal ook niet anders zien he. Op zo een moment start de auto niet... net als toen ik in het ziekenhuis lag van Emiel... toen liet de auto het ook even afweten. Gelukkig is er vlug een oplossing...
Die nacht slaapt Marthe goed! Er zit tussen iedere voeding minstens drie uur!
Zaterdag 18 september 2010