Marthe was nog maar twee weken oud toen ik merkte dat ze last had om goed en vlot te ademen. Je hoorde haar de hele tijd door haar neusje ademenen. Omdat zowel Emiel als Louise een verkoudheidje hadden, dacht ik dat het daardoor kwam.

Daarnaast merkte ik ook op dat ze zich begon te overstrekken, herkauwde, vuistjes balde, klokte, boerde en dan huilde... Daar zowel Emiel als Louise last hadden van reflux toen ze zo klein waren (of iets ouder), zag ik onmiddellijk de signalen.

Op twee en een halve week had Marthe heel veel last bij het ademen. Zo erg, dat ik ze niet alleen durfde laten slapen. Ook het vermoeden van reflux werd groter. Dus besloot ik naar de kinderarts te gaan.

Ze beluisterde mijn verhaal en onderzocht Marthe (die ondertussen over haar startgewicht was gegaan). Ze kon de longen van Marthe niet goed beluisteren door haar moeilijke ademen. Ze schreef nesivine voor en sprak met me af dat Marthe niet alleen mag slapen. Daarnaast moest ik na twee dagen opnieuw contact nemen als het niet beter was.

Voor de reflux starte ik met gaviscon 1ml zes keer per dag. Marthe kreeg nog het minimum omdat ze ook nog zo klein was.

Ik merkte enkele dagen later een verschil. Toch had ik een afspraak gemaakt met de osteopaat.

Hij merkte dat ze, door haar manier van geboren worden, vast zat aan een schedelhelft. Vanaf het moment dat hij aan die kant kwam en erop wilde werken, krijste Marthe het uit.

Na die ene sessie zag ik direct effect door een dikke bel die uit haar neusje kwam!

Ik ging nog enkele keren naar de osteo en zag, tijdens het werken met haar en ook thuis, duidelijk een verbetering na iedere sessie.

Omdat het beter ging met Marthe ging ik niet meer naar de kinderarts... tot ze opnieuw heel erg moeilijk ademde. Ik ging toen opnieuw. Ook ging het moeilijker met de gaviscon (was meer ongemakkelijk). Ik vertelde ook wat de osteo opgemerkt had. Dr Dejaeger leek het goed dat Marthe iets verhoogde van medicatie (ze was ook ouder geworden (6 weken). Vervolgens zei ze dat me binnen twee weken terug wou zien rond het neusje. Ze kon Marthe opnieuw niet beluisteren en wou ze dan goed beluisteren als het minder was. Mocht ze koorts doen, moest ik ook onmiddellijk terug. Ze stelde ook voor om eens met een sondeke te kijken of ze door de neus van Marthe kon... Ze probeerde eerst de linkerkant... het ging moeilijk, maar lukte. Marthe was ondertussen wel goed aan het huilen. Toen ze rechts probeerde, lukte het niet. Marthe krijste enorm... een beetje sterven... Maar de kinderarts deed het voorzichtig en stopte omdat ze merkte dat ze er niet door kon. Marthe heeft dus rechts geen of misschien een miniscule opening... Daardoor dat het kleinste beetje snot haar erg hindert...

De remedie... de kinderarts wou haar horen als ze geen last had van verkoudheid en verder afwachten...

Voor de reflux moest ik vermeerderen naar 2,5ml.

Twee weken later moest ik terug voor haar eerste spuitjes (wat was ze flink!). De kinderarts hoorde haar nu gewoon ademen en beluisterde haar luchtpijp en haar longen. Die klonken heel gewoon en ze maakte zich geen zorgen. Omdat ze daar niets hoorde en alles dus van de neus kwam, moest ik me geen zorgen maken.

Omdat Marthe echter geconstipeerd geraakte door de gaviscon moest ik wat verminderen met medicatie. Maar toen ik dat deed had ze enorm veel last... ik besloot dus toch weer te vermeerderen... Het kindje zag te veel af. Het is zoeken naar de juiste dosis en hopen dat we het vinden en niet moeten veranderen van medicatie.