Sommigen zeggen dat ze het meeheeft van haar meterke...

Anderen zeggen dat ze er de mama in herkennen...

Nog anderen zeggen omdat het de derde in rij is en ze veel moet verdragen...

Hoe of wat ook, Marthe is een dulle griet. Iets afnemen zint haar niet, ze laat dat dan ook duidelijk merken via gekrijs en getier. En ze geeft niet af... tot ze het terugkrijgt.

Ook als mama en papa neen zeggen, zet ze de keel luid open.
Of als ze op een andere plaats wordt gezet dan zint het haar niet!

En nu ze zich voort kan bewegen is het hek helemaal van de dam. Ze schuift met haar veroverde buit door de ruimte... en soms lukt het Emiel niet om het af te nemen. En dan staat hij er maar beteuterd bij... Ook Louise weet soms niet goed of ze het wel of niet mag afnemen en dan kijkt ze sip en begint ze soms te huilen.

Ons klein meiske weet al goed hoe ze haar broer en zus onder de duim krijgt!