Daar zijn de tandjes al ... ons poepschuivertje...
Louise was net geen 11 maand, Emiel was 15 maand ... en ons Marthe... 8 maand en daar was de eerste tand.
De voorbode was al lang op stap... heel veel slijmerige luiers... bijna niet bij te houden. En de tandjes komen vlug op elkaar. Aan de leeftijd van 1 jaar had ze er al 6 en nu is ook nummer zeven op weg.
En die tandjes... amai, kan je dat gebruiken. Al heeft ze het eerst van een ander kindje gevoeld. Bij moeke Anja begon ze plots te krijsen. Bleek dat een kindje hard zijn tandjes had gebruikt. Een lelijke rode bijtbeet was zichtbaar en dat ging dan over naar een blauwe beet.
En dat moest ze natuurlijk zelf ook proberen. Louises nek was als eerste aan de beurt. Ham! Wat had onze grote meid pijn. Marthe werd op de vingers getikt (figuurlijk) en daar waren de traantjes bij haar ook! En dan draaide ze zich om en keek ze de andere kant uit.
En sinds eind augustus heeft ons meid het poepschuiven ontdekt. Wat een plezier. Nu geraakt ze overal en kleine verhoogjes (vb borduurtje) zijn haar favoriete bezigheid. Erop en eraf... steeds opnieuw.
De manier waarop is supergrappig. Kruipen zal ze vermoedelijk niet doen, want nu is ze zelf al bezig met zich recht te trekken en als je haar bij de hand hebt, dan wil ze niet gaan zitten... En dan toont ze haar willetje als je haar toch neerzet.
Lenig is ze alvast. In zit en dan plat op de buik is geen probleem. Gelukkig, want soms gebruiken Louise en Emiel haar als scharnier... Neen, daar moet ze niet van huilen... integendeel, ze hiert het uit!